The stupidest of things is what we need to pay more attention to. Be foolish once in a while!

Last chance to lose control!

Advertisement

I hate advertisement! I am totally aware that it means very little or in most cases nothing! Yet, it works on me... Perhaps it targets the brain at some deep level which is beyond our control! And if you are among the people who think advertisement doesn't work on them, I think you are not even aware how it's playing with your brain!

گربه

پر کردن فضای خالی
در تاریکی مطلق
ایستادن و نگریستن
خالی را با نگاه پر کردن
و ندیده شدن
گاهی کسی به ما مینگرد
از فضایی خالی
از جایی که ندیده میشود
و ما در فضایی دیگر
ندیده میشویم
گاه سکوت شکسته میشود
با صدای پایی
صدای در، افتادن چیزی
یا صدای باد
شاید هم گربه بوده باشد!

آخر قصه

آخر قصه کسی چیزی میگفت و دیگران در فکر فرو میرفتند. یا شاید ما اینطور خیال میکردیم. گاهی آخر قصه برای مدتی طولانی همه به سکوت فرو میرفتند و چیزی نمیگفتند. بعضی وقتها یک اتفاق خاص می افتاد، یک اتفاق که باورش سخت بود و در عین ناباوری اتفاق افتاده بود. آخر قصه های قدیمی تر هم که معلوم بود همیشه باید خوب تمام میشد. از زمانی به بعد گویا بعضی ها تصمیم گرفتند آخر قصه ها را دردناک تمام کنند تا شاید چیزی را توانسته باشند تغییر داده باشند. بعدترهایش آخر قصه اگرچه مثل گذشته ها ساده نبود اما پیدا بود. حالا اما آخر قصه انگار گم شده است. مدتهاست دنبالش میگردند. یا شاید آخر قصه هر روز تکرار میشود و ما مدتهاست گم شده ایم... اصلا شاید هم همیشه همینطور بوده باشد! آخر هیچ چیزی مشخص نبوده باشد که چه میشود و آخرش بعدترها آدمهای دیگر آخرش را تعریف کرده باشند. احتمالا این قضیه شامل حال این نوشته هم میشود!

بی خبر

به بارانی ترین روز سال قسم،

اگر از خود باران هم بپرسی،

همین را میگوید!

ابرها از دل بارانیشان خبر ندارند!

-

به طوفانی ترین روز سال قسم،

اگر از خود طوفان هم بپرسی،

همین را میگوید!

دریاها از دل طوفانیشان خبر ندارند!

سبزها از ریشه های پیچاپیچشان...

لبخند واقعی

بعضی آدما خوبن. بعضی آدما هم شاید خودشون خیلی خوب نباشن اما خوبیو دوس دارن. بعضیا جزو هر دوتاشن. بعضیا عضو فقط یکیش. بعضیا هم عضو هیچکدوم! آدما همشون وانمود میکنن دسته اول و دوم کارشون بچه بازیه. اما وقعیت اینه که آدمای دسته آخر تعدادشون خیلی کمه... اینطوریه که زندگی فرصت لبخند واقعی رو از آدم دریغ نمیکنه... لبخندای واقعی جای خودشونو روی لب آدما پیدا میکنن. مثل آخر سینما پارادیزو. حالا اگر اون زیادی فیلمیه بیخیال... از فردا قاطی اتفاقای روزمره بیشتر دقت کن. اونوقت میبینی که بعضیاشون ارزش لبخند واقعی رو دارن... لبخندای واقعی رو دست کم نگیر. گاهی وقتا میتونن یه دنیا رو عوض کنن!